فناوري اطلاعات زيفا

معرفي برند لينت

شركت شكلات سازي«لينت اند اسپرانگلي»
(lindt & sprüngli) سوئيس يكي از شركت هاي بزرگ در صنعت شكلات و شيريني جهان به شمار مي رود كه محصولاتش هم اكنون در بيش از 80 كشور جهان به فروش مي رسد و رقم فروش سالانه اين شركت تقريبا يك ميليارد دلار برآورد شده است.
اين شركت سوئيسي كارخانه هاي مختلفي در خود سوئيس و كشورهاي آلمان، فرانسه، ايتاليا، اتريش و آمريكا و همچنين شعبه هاي بزرگ فروش و پخش محصولات «لينت اند اسپرانگلي» در كشورهايي از جمله انگلستان، لهستان، اسپانيا، كانادا دارد، اين برند معروف در بوينس آيرس آرژانتين، هنگ كنگ و دبي نيز دفتر فروش باز كرده است.
محصولات اين شركت سوئيسي به وسيله يك شبكه پخش جهاني در سر تاسر دنيا توزيع مي شود.

آغاز امپراتوري شكلات هاي لينت اند اسپرانگلي
تاريخچه شركت مشهور «لينت اند اسپرانگلي» از يك شيريني پزي كوچك در شهر قديمي زوريخ سوئيس اغاز مي شود. «ديويد اسپرانگلي»، موسس شركت «لينت اند اسپرانگلي»، در ابتدا پسر بچه اي فقير و بدون سرپرست بود كه براي گذران زندگي خود سال هاي متمادي در شيريني پزي هاي زوريخ شاگردي مي كرد، وي دوره كار آموزي خود را در سال 1820 در يكي از معروف ترين شيريني پزي هاي زوريخ آغاز كرد. در سال 1836 زماني كه صاحب اصلي و پسر همان شيريني پزي كه ديويد در آن جا كار مي كرد، از دنيا رفتند، همسر صاحب مغازه شيريني پزي را به ديويد فروخت.
در مارس 1845 «ديويد اسپرانگلي» به همراه پسر 29 ساله اش «رادولف» (rudolf) كه دوره شيريني پزي را در خارج از سوئيس گذرانده بود، كارخانه شكلات سازي خود را به نام «ديويد اسپرانگلي ا فيلز سوشيتات» ( david sprungli et fils societat) افتتاح كرد. آن ها در ابتدا توليد شكلات هاي قالبي را در كارگاه كوچك خود واقع در يك ساختمان قديمي آغاز كردند، در اين كارگاه دو ماشين شكلات سازي دستي وجود داشت كه يكي از اين ماشين ها مخصوص حرارت دادن و ديگري براي خرد كردن قالب هاي شكلاتي بود.
اما پس از مدت كوتاهي كارگاه آن ها و حجم شكلات هايي كه در آن جا توليد مي شد، پاسخ گوي نيازهاي مشتريان نبود، شكلات هاي اسپرانگلي بر اساس يك دستور پخت جديد ايتاليايي تهيه مي شدند.
در نتيجه آن ها كارخانه خود را در سال 1847 به مكاني در منطقه «هورگن» (horgen) در بخش انتهايي درياچه زوريخ منتقل كردند.
از آن پس اسپرانگلي يك سري ماشين آلات جديد و يك ماشين فرآوري دانه هاي كاكائو خريداري كرد، تا جايي كه شمار كارگران كارگاه ديويد به 10 نفر افؤايش يافت.
جدا كردن سنگ ها و ذرات موجود در دانه هاي كاكائو از وظايف اين كارگران به شمار مي رفت، زيرا هنگام حمل اين دانه ها از بنادر هلند به زوريخ، سنگ ريزه و ذرات زيادي وارد دانه ها مي شد.
در سال 1859 دومين شيريني فروشي و كافي شاپ متعلق به شركت اسپرانگلي در شهر زوريخ افتتاح شد، بسياري از مردم كه براي آماده شدن بسته هاي شكلات خود انتظار مي كشيدند، با نشستن بر روي نيمكت هاي سنگي اين كافي شاپ و نوشيدن قهوه و شكلات هاي مايع گذران وقت مي كردند.
محصولات متنوع كارخانه شكلات سازي اسپرانگلي در بين سال هاي 1860 تا 1880 ميلادي شامل مجموعه اي از 20قالب شكلاتي با كيفيت هاي مختلف از «اكونوميك» (economique) تا «شوكولات دو كريمر» (chocolat du cremier ) بود. نسل دوم شكلات هاي اسپرانگلي به همراه توسعه فعاليت هاي اين شركت در سال 1862 ميلادي ديويد اسپرانگلي در سن 86 سالگي از دنيا رفت و رادولف مديريت اين تشكيلات را پس از پدرش به عهده گرفت.
پس از ساخته شدن يك بلوار جديد در نزديكي دومين مغازه فروش محصولات اسپرانگلي، بازار فروش اين مغازه بيش از پيش رونق گرفت و در اطراف اين مغازه يك هتل شيك، بانك و بازار بورس نيز ساخته شد.
بار ديگر كارخانه شكلات سازي اسپرانگلي به منطقه «وردموهل» (werdmühle) در شهر زوريخ نقل مكان كرد و در محل جديد امكانات بيشتري از جمله كارگاه ها و انبار هاي متعدد، يك كانال مخصوص هدايت جريان آب به كارخانه و منازل سازماني براي كارگران كارخانه، تعبيه شده بود.
يك دهه بعد شمار افراد فعال در كارخانه اسپرانگلي به 80 نفر رسيد كه از جمله آن ها مي توان به متخصصان در امور شيريني پزي، مكانيك هاي ماشين آلات، كارگران بخش حمل و نقل، فروشندگان و ديگر كارگراني كه در بخش هاي بسته بندي مشغول به كار بودند، اشاره كرد.
در سال 1882 فعاليت هاي شركت اسپرانگلي جهاني شد به طوري كه شكلات هاي قالبي اسپرانگلي، پاستيل ها، شكلات هاي كوفته برنجي شكل و شكلات هايي با طعم بادام سوخته كه همگي از محصولات اين شركت به شمار مي رفتند به كشورهايي از جمله آلمان، اتريش، مجارستان، بلژيك، ايتاليا، روماني، دانمارك، سوئد، نروژ، تركيه و حتي شرق هندوستان صادر مي شد.
رادولف در سال 1892 پس از بازنشستگي، دو مغازه فروش محصولات شركت اسپرانگلي را به پسر جوان تر خود يعني «ديويد رابرت اسپرانگلي» (david robert sprüngli) و مديريت كارخانه را به «جان رادولف اپرانگلي شفرلي» (johann rudolf sprüngli-schifferli) واگذار كرد.
جان رادولف در ابتدا دامنه فعاليت هاي خود را گسترش داد و اقدام به خريد ماشين آلات جديد شكلات سازي كرد، در حدود سال 1890 شركت اسپرانگلي محصول جديد خود با نام «آلپينا شوكولات ا ليت» (alpina, chocolat au lait) را روانه بازار كرد، اين شكلات شيري بر اساس دستور پختي كه پيش تر «دنيل پيتر» ( daniel peter ) يك شكلات ساز سوئيسي در سال 1875 آن را اختراع كرده بود، تهيه مي شد.
در فناوري جديد كاكائو كمتري مورد استفاده قرار مي گرفت و شير تغليظ شده تقريبا جاي نيمي از مقدار كاكائويي كه پيش تر براي پخت يك شكلات استفاده مي شد را گرفته بود، با فراگير شدن توليد اين نوع شكلات ها در سوئيس ، ميزان واردات كاكائو اين كشور تا اندازه زيادي كاهش يافت، زيرا شير در سوئيس به وفور يافت مي شد.
جورج برنارد، مدير وقت بازاريابي محصولات جديد اسپرانگلي توانست با استفاده از مهارت هاي بازاريابي خود محصولات و ابداعات جديد اين شركت را به بازار هاي مختلف عرضه كند.
يكي از ابداعات جديد شركت اسپرانگلي توليد كاكائوهاي ساخاريني مخصوص افراد مبتلا به ديابت بود، كاكائو بلوطي كه مخلوطي از كاكائو و بلوط هاي زميني با مقدار كمي روغن از ديگر محصولات اين شركت بود، اين محصول در رده مواد غذايي سالم و كم چرب قرار مي گرفت. جان رادولف زماني كه پدرش از دنيا رفت، متوجه شد كه امكانات موجود در كارخانه وردموهل براي برنامه هاي جاه طلبانه آينده وي بسيار كوچك و ناچيز است.
جان رادولف براي افزايش سرمايه هاي خود به منظور احداث يك كارخانه بزرگ با امكانات پيشرفته، در سال 1899 تصميم گرفت شركت خود را از مالكيت خصوصي در آورده و آن را به يك شركت سهامي با نام «شوكولات اسپرانگلي» اي.جي (chocolat sprüngli ag) تبديل كند.
وي در سال هاي 1898 و 1899 يك كارخانه جديد در منطقه «كيلچبرگ»(kilchberg) واقع در حاشيه درياچه زوريخ احداث كرد، به دنبال احداث اين كارخانه جديد در دهه هاي بعدي ميزان فروش شركت «شوكولات اسپرانگلي»250 درصد افزايش يافت، اما توسعه محصولات اين شركت در رشد ميزان فروش محصولات اين شركت نقش به سزايي داشت.

ورود به قرن بيستم به همراه شركاي جديد
شركت «شوكولات اسپرانگلي» در سال 1899 موفق به يافتن يك شركت شكلات سازي كوچك اما بسيار مشهور در شهر برن شد كه «راد لينت فيلز» (rod. lindt fils) نام داشت. رادولف لينت، موسس 24 ساله اين شركت كوچك و مشهور، در آن زمان يك فناوري جديد را اختراع كرد، وي با آزمايش روي ماشين آلات قديمي كه از يك كارخانه توليد چاشني هاي غذا خريداري كرده بود، به اين اختراع دست يافته بود.
وي با وردنه كردن كاكائو در يك ظرف مخصوص براي مدتي طولاني و سپس افزودن كره كاكائويي به مخلوط دانه هاي كاكائو توانسته بود نوع جديد و مرغوبي از شكلات را به بازار معرفي كند، خمير اين نوع شكلات تا اندازه اي تلخ، ناصاف بود و استحكام بالايي داشت.
لينت در دهه 1880 ميلادي ظرف هاي صدفي و ماشين هاي غلتك را توسعه داد، دانه هاي كاكائو براي مدت 72 ساعت در ظرفي بزرگ عقب و جلو مي شد و ماشين غلتك، شكر و ذرات كاكائو را با گرماي داخلي خود ماشين همونوژيزه مي كرد و سپس آن ها با لايه نازكي از كره كاكائوي پوشيده مي شد و پس از اندكي حرارت محصول مورد نظر آماده مي شد، اين ماشين بعدها «كونچ» (conche) نام گرفت و به يكي از تجهيزات اصلي توليد شكلات در جهان تبديل شد.
در حالي كه تقاضا براي شكلات هاي جديد حرارت ديده (melting chocolate) به سرعت در حال افزايش بود و مشتريان براي تحويل سفارشات خود بايد زماني طولاني منتظر مي ماندند، لينت تمايل نداشت دامنه فعاليت هاي خود در اين زمينه گسترش دهد.
از اين رو لينت كه در آن زمان توانسته بود با ارائه اين نوع شكلات ها در اروپا براي خود شهرت فراواني كسب كند، امتياز خود را به شركت «شوكولات اسپرانگلي» به مبلغ يك ميليون و 500 هزار فرانك سوئيس فروخت و خود به هيئت مديره شركت اسپرانگلي پيوست و از آن پس شركت اسپرانگلي به شركت «لينت اند اسپرانگلي» تغيير نام داد.
با وجود يكي شدن لينت و اسپرانگلي اين دو در واقع به صورت مجزا فعاليت مي كردند و در آن زمان اختلاف هاي زيادي ميان اعضاي هئيت مديره لينت و اسپرانگلي به جود آمد. در سال 1902 تا 1903 ميلادي كارخانه لينت در برن حدود 40 درصد از مجموع محصولات شركت لينت اند اسپرانگلي را توليد مي كرد و كارخانه اسپرانگلي 60 درصد توليد محصولات را بر عهده داشت، اما شكلات هاي لينت از اسپرانگلي گران تر بود. امكانات لينت كه در مجموع تنها 13 درصد توليد را بر عهده داشت 26 درصد فروش را به خود اختصاص مي داد.
در همان زمان «آدولف لينت» و برادرش «آگوست» (august) يك كارخانه براي خود در برن ساختند و آن را به شركت لينت اند اسپرانگلي اجاره دادند. رادولف در سال 1905 توافقنامه اجاره آن كارخانه را لغو كرد و از كارخانه لينت اند اسپرانگلي استعفا داد، در سال 1906 آگوست به همراه يكي از پسر عمو هاي يك شركت جديد به نام خود تاسيس كردند.
اما رابرت استانژي- اسپرانگلي كه در ان زمان مديريت شركت لينت اند اسپرانگلي را پس از رادولف بر عهده گرفته بود، از خانواده لينت به دليل استفاده غير قانوني از برند اين شركت شكايت كرد. در نهايت دادگاه لينت را به پرداخت جريمه محكوم كرد و سرانجام رادولف لينت دوباره فعاليت خود در شركت لينت اند اسپرانگلي را آغاز كرد و تا زمان مرگش سال 1909) آن جا ماند، اما دستور پخت وي براي هميشه مخفي ماند و هيچ گاه آشكا ر نشد.

دوره ركود اقتصادي و جنگ هاي جهاني
با وجود جنگ هاي جهاني و بحران اقتصادي موجود، صنعت شكلات سازي سوئيس براي دو دهه با رشد فروش محصولات به خصوص در خارج از مرزهاي اين كشور، رو به رو بود.
اين رشد فروش در جنگ جهاني دوم همچنان ادامه داشت و شركت لينت اند اسپرانگلي نيز اين روند رشد نيز بي نصيب نماند، اين شركت در سال 1915 تا 1916 72 درصد محصولات خود را به 20 كشور جهان صادر مي كرد.
اين ميزان در سال هاي بين 15-1914 تا 20-1919 دو برابر شد، اما در دهه 1920 1930 ميلادي تا اندازه اي بازار فروش در كشورهاي خارجي با افت روبه رو شد. شركت لينت اند اسپرانگلي سرانجام توانست كش و قوس هاي جنگ هاي جهاني را پشت سر گذاشته و به سوي دوران اوج و شكوفايي گام بردارد.

دوران پس از جنگ جهاني دوم
پس از اين دوران تقاضا براي شكلات هاي اين شركت سوئيسي دو باره با افزايش همراه شد و اين شركت در دهه 1940 تا 1970 ميلادي حق امتياز چندين شركت شكلات سازي در داخل و خارج از مرزهاي سوئيس را خريداري كرد.
در سال 1972 ميلادي لينت اند اسپرانگلي در فناوري توليد شكلات با روش هاي مختلف در جهان پيشگام شده بود، فناوري فرآوري دانه هاي كاكائو در اين شركت توسعه يافت و اين فناوري جديد تا حدود بيش از 90 درصد در وقت صرفه جويي مي كرد، در همين سال لينت در زمينه فناوري و تجهيزات توليد شكلات پيشرفت چشمگيري داشت به طوري كه ظرفيت توليدش 55 درصد افزايش يافت و رقم فروش اين شركت به 100 ميليون فرانك رسيد. شركت لينت اند اسپرانگلي در دهه 1980 و 1990 ميلادي همچنان روي نوار پيشرفت حركت مي كرد و در طول اين دو دهه نيز توانست حق امتياز چندين شركت شكلات سازي ديگر را خريداري و همچنين شعبه هاي مختلفي در سر تا سر دنيا باز كند.

منبع : http://mag.vbshop.ir/?p=1862

معرفي برند لينت

شركت شكلات سازي«لينت اند اسپرانگلي»
(lindt & sprüngli) سوئيس يكي از شركت هاي بزرگ در صنعت شكلات و شيريني جهان به شمار مي رود كه محصولاتش هم اكنون در بيش از 80 كشور جهان به فروش مي رسد و رقم فروش سالانه اين شركت تقريبا يك ميليارد دلار برآورد شده است.
اين شركت سوئيسي كارخانه هاي مختلفي در خود سوئيس و كشورهاي آلمان، فرانسه، ايتاليا، اتريش و آمريكا و همچنين شعبه هاي بزرگ فروش و پخش محصولات «لينت اند اسپرانگلي» در كشورهايي از جمله انگلستان، لهستان، اسپانيا، كانادا دارد، اين برند معروف در بوينس آيرس آرژانتين، هنگ كنگ و دبي نيز دفتر فروش باز كرده است.
محصولات اين شركت سوئيسي به وسيله يك شبكه پخش جهاني در سر تاسر دنيا توزيع مي شود.

آغاز امپراتوري شكلات هاي لينت اند اسپرانگلي
تاريخچه شركت مشهور «لينت اند اسپرانگلي» از يك شيريني پزي كوچك در شهر قديمي زوريخ سوئيس اغاز مي شود. «ديويد اسپرانگلي»، موسس شركت «لينت اند اسپرانگلي»، در ابتدا پسر بچه اي فقير و بدون سرپرست بود كه براي گذران زندگي خود سال هاي متمادي در شيريني پزي هاي زوريخ شاگردي مي كرد، وي دوره كار آموزي خود را در سال 1820 در يكي از معروف ترين شيريني پزي هاي زوريخ آغاز كرد. در سال 1836 زماني كه صاحب اصلي و پسر همان شيريني پزي كه ديويد در آن جا كار مي كرد، از دنيا رفتند، همسر صاحب مغازه شيريني پزي را به ديويد فروخت.
در مارس 1845 «ديويد اسپرانگلي» به همراه پسر 29 ساله اش «رادولف» (rudolf) كه دوره شيريني پزي را در خارج از سوئيس گذرانده بود، كارخانه شكلات سازي خود را به نام «ديويد اسپرانگلي ا فيلز سوشيتات» ( david sprungli et fils societat) افتتاح كرد. آن ها در ابتدا توليد شكلات هاي قالبي را در كارگاه كوچك خود واقع در يك ساختمان قديمي آغاز كردند، در اين كارگاه دو ماشين شكلات سازي دستي وجود داشت كه يكي از اين ماشين ها مخصوص حرارت دادن و ديگري براي خرد كردن قالب هاي شكلاتي بود.
اما پس از مدت كوتاهي كارگاه آن ها و حجم شكلات هايي كه در آن جا توليد مي شد، پاسخ گوي نيازهاي مشتريان نبود، شكلات هاي اسپرانگلي بر اساس يك دستور پخت جديد ايتاليايي تهيه مي شدند.
در نتيجه آن ها كارخانه خود را در سال 1847 به مكاني در منطقه «هورگن» (horgen) در بخش انتهايي درياچه زوريخ منتقل كردند.
از آن پس اسپرانگلي يك سري ماشين آلات جديد و يك ماشين فرآوري دانه هاي كاكائو خريداري كرد، تا جايي كه شمار كارگران كارگاه ديويد به 10 نفر افؤايش يافت.
جدا كردن سنگ ها و ذرات موجود در دانه هاي كاكائو از وظايف اين كارگران به شمار مي رفت، زيرا هنگام حمل اين دانه ها از بنادر هلند به زوريخ، سنگ ريزه و ذرات زيادي وارد دانه ها مي شد.
در سال 1859 دومين شيريني فروشي و كافي شاپ متعلق به شركت اسپرانگلي در شهر زوريخ افتتاح شد، بسياري از مردم كه براي آماده شدن بسته هاي شكلات خود انتظار مي كشيدند، با نشستن بر روي نيمكت هاي سنگي اين كافي شاپ و نوشيدن قهوه و شكلات هاي مايع گذران وقت مي كردند.
محصولات متنوع كارخانه شكلات سازي اسپرانگلي در بين سال هاي 1860 تا 1880 ميلادي شامل مجموعه اي از 20قالب شكلاتي با كيفيت هاي مختلف از «اكونوميك» (economique) تا «شوكولات دو كريمر» (chocolat du cremier ) بود. نسل دوم شكلات هاي اسپرانگلي به همراه توسعه فعاليت هاي اين شركت در سال 1862 ميلادي ديويد اسپرانگلي در سن 86 سالگي از دنيا رفت و رادولف مديريت اين تشكيلات را پس از پدرش به عهده گرفت.
پس از ساخته شدن يك بلوار جديد در نزديكي دومين مغازه فروش محصولات اسپرانگلي، بازار فروش اين مغازه بيش از پيش رونق گرفت و در اطراف اين مغازه يك هتل شيك، بانك و بازار بورس نيز ساخته شد.
بار ديگر كارخانه شكلات سازي اسپرانگلي به منطقه «وردموهل» (werdmühle) در شهر زوريخ نقل مكان كرد و در محل جديد امكانات بيشتري از جمله كارگاه ها و انبار هاي متعدد، يك كانال مخصوص هدايت جريان آب به كارخانه و منازل سازماني براي كارگران كارخانه، تعبيه شده بود.
يك دهه بعد شمار افراد فعال در كارخانه اسپرانگلي به 80 نفر رسيد كه از جمله آن ها مي توان به متخصصان در امور شيريني پزي، مكانيك هاي ماشين آلات، كارگران بخش حمل و نقل، فروشندگان و ديگر كارگراني كه در بخش هاي بسته بندي مشغول به كار بودند، اشاره كرد.
در سال 1882 فعاليت هاي شركت اسپرانگلي جهاني شد به طوري كه شكلات هاي قالبي اسپرانگلي، پاستيل ها، شكلات هاي كوفته برنجي شكل و شكلات هايي با طعم بادام سوخته كه همگي از محصولات اين شركت به شمار مي رفتند به كشورهايي از جمله آلمان، اتريش، مجارستان، بلژيك، ايتاليا، روماني، دانمارك، سوئد، نروژ، تركيه و حتي شرق هندوستان صادر مي شد.
رادولف در سال 1892 پس از بازنشستگي، دو مغازه فروش محصولات شركت اسپرانگلي را به پسر جوان تر خود يعني «ديويد رابرت اسپرانگلي» (david robert sprüngli) و مديريت كارخانه را به «جان رادولف اپرانگلي شفرلي» (johann rudolf sprüngli-schifferli) واگذار كرد.
جان رادولف در ابتدا دامنه فعاليت هاي خود را گسترش داد و اقدام به خريد ماشين آلات جديد شكلات سازي كرد، در حدود سال 1890 شركت اسپرانگلي محصول جديد خود با نام «آلپينا شوكولات ا ليت» (alpina, chocolat au lait) را روانه بازار كرد، اين شكلات شيري بر اساس دستور پختي كه پيش تر «دنيل پيتر» ( daniel peter ) يك شكلات ساز سوئيسي در سال 1875 آن را اختراع كرده بود، تهيه مي شد.
در فناوري جديد كاكائو كمتري مورد استفاده قرار مي گرفت و شير تغليظ شده تقريبا جاي نيمي از مقدار كاكائويي كه پيش تر براي پخت يك شكلات استفاده مي شد را گرفته بود، با فراگير شدن توليد اين نوع شكلات ها در سوئيس ، ميزان واردات كاكائو اين كشور تا اندازه زيادي كاهش يافت، زيرا شير در سوئيس به وفور يافت مي شد.
جورج برنارد، مدير وقت بازاريابي محصولات جديد اسپرانگلي توانست با استفاده از مهارت هاي بازاريابي خود محصولات و ابداعات جديد اين شركت را به بازار هاي مختلف عرضه كند.
يكي از ابداعات جديد شركت اسپرانگلي توليد كاكائوهاي ساخاريني مخصوص افراد مبتلا به ديابت بود، كاكائو بلوطي كه مخلوطي از كاكائو و بلوط هاي زميني با مقدار كمي روغن از ديگر محصولات اين شركت بود، اين محصول در رده مواد غذايي سالم و كم چرب قرار مي گرفت. جان رادولف زماني كه پدرش از دنيا رفت، متوجه شد كه امكانات موجود در كارخانه وردموهل براي برنامه هاي جاه طلبانه آينده وي بسيار كوچك و ناچيز است.
جان رادولف براي افزايش سرمايه هاي خود به منظور احداث يك كارخانه بزرگ با امكانات پيشرفته، در سال 1899 تصميم گرفت شركت خود را از مالكيت خصوصي در آورده و آن را به يك شركت سهامي با نام «شوكولات اسپرانگلي» اي.جي (chocolat sprüngli ag) تبديل كند.
وي در سال هاي 1898 و 1899 يك كارخانه جديد در منطقه «كيلچبرگ»(kilchberg) واقع در حاشيه درياچه زوريخ احداث كرد، به دنبال احداث اين كارخانه جديد در دهه هاي بعدي ميزان فروش شركت «شوكولات اسپرانگلي»250 درصد افزايش يافت، اما توسعه محصولات اين شركت در رشد ميزان فروش محصولات اين شركت نقش به سزايي داشت.

ورود به قرن بيستم به همراه شركاي جديد
شركت «شوكولات اسپرانگلي» در سال 1899 موفق به يافتن يك شركت شكلات سازي كوچك اما بسيار مشهور در شهر برن شد كه «راد لينت فيلز» (rod. lindt fils) نام داشت. رادولف لينت، موسس 24 ساله اين شركت كوچك و مشهور، در آن زمان يك فناوري جديد را اختراع كرد، وي با آزمايش روي ماشين آلات قديمي كه از يك كارخانه توليد چاشني هاي غذا خريداري كرده بود، به اين اختراع دست يافته بود.
وي با وردنه كردن كاكائو در يك ظرف مخصوص براي مدتي طولاني و سپس افزودن كره كاكائويي به مخلوط دانه هاي كاكائو توانسته بود نوع جديد و مرغوبي از شكلات را به بازار معرفي كند، خمير اين نوع شكلات تا اندازه اي تلخ، ناصاف بود و استحكام بالايي داشت.
لينت در دهه 1880 ميلادي ظرف هاي صدفي و ماشين هاي غلتك را توسعه داد، دانه هاي كاكائو براي مدت 72 ساعت در ظرفي بزرگ عقب و جلو مي شد و ماشين غلتك، شكر و ذرات كاكائو را با گرماي داخلي خود ماشين همونوژيزه مي كرد و سپس آن ها با لايه نازكي از كره كاكائوي پوشيده مي شد و پس از اندكي حرارت محصول مورد نظر آماده مي شد، اين ماشين بعدها «كونچ» (conche) نام گرفت و به يكي از تجهيزات اصلي توليد شكلات در جهان تبديل شد.
در حالي كه تقاضا براي شكلات هاي جديد حرارت ديده (melting chocolate) به سرعت در حال افزايش بود و مشتريان براي تحويل سفارشات خود بايد زماني طولاني منتظر مي ماندند، لينت تمايل نداشت دامنه فعاليت هاي خود در اين زمينه گسترش دهد.
از اين رو لينت كه در آن زمان توانسته بود با ارائه اين نوع شكلات ها در اروپا براي خود شهرت فراواني كسب كند، امتياز خود را به شركت «شوكولات اسپرانگلي» به مبلغ يك ميليون و 500 هزار فرانك سوئيس فروخت و خود به هيئت مديره شركت اسپرانگلي پيوست و از آن پس شركت اسپرانگلي به شركت «لينت اند اسپرانگلي» تغيير نام داد.
با وجود يكي شدن لينت و اسپرانگلي اين دو در واقع به صورت مجزا فعاليت مي كردند و در آن زمان اختلاف هاي زيادي ميان اعضاي هئيت مديره لينت و اسپرانگلي به جود آمد. در سال 1902 تا 1903 ميلادي كارخانه لينت در برن حدود 40 درصد از مجموع محصولات شركت لينت اند اسپرانگلي را توليد مي كرد و كارخانه اسپرانگلي 60 درصد توليد محصولات را بر عهده داشت، اما شكلات هاي لينت از اسپرانگلي گران تر بود. امكانات لينت كه در مجموع تنها 13 درصد توليد را بر عهده داشت 26 درصد فروش را به خود اختصاص مي داد.
در همان زمان «آدولف لينت» و برادرش «آگوست» (august) يك كارخانه براي خود در برن ساختند و آن را به شركت لينت اند اسپرانگلي اجاره دادند. رادولف در سال 1905 توافقنامه اجاره آن كارخانه را لغو كرد و از كارخانه لينت اند اسپرانگلي استعفا داد، در سال 1906 آگوست به همراه يكي از پسر عمو هاي يك شركت جديد به نام خود تاسيس كردند.
اما رابرت استانژي- اسپرانگلي كه در ان زمان مديريت شركت لينت اند اسپرانگلي را پس از رادولف بر عهده گرفته بود، از خانواده لينت به دليل استفاده غير قانوني از برند اين شركت شكايت كرد. در نهايت دادگاه لينت را به پرداخت جريمه محكوم كرد و سرانجام رادولف لينت دوباره فعاليت خود در شركت لينت اند اسپرانگلي را آغاز كرد و تا زمان مرگش سال 1909) آن جا ماند، اما دستور پخت وي براي هميشه مخفي ماند و هيچ گاه آشكا ر نشد.

دوره ركود اقتصادي و جنگ هاي جهاني
با وجود جنگ هاي جهاني و بحران اقتصادي موجود، صنعت شكلات سازي سوئيس براي دو دهه با رشد فروش محصولات به خصوص در خارج از مرزهاي اين كشور، رو به رو بود.
اين رشد فروش در جنگ جهاني دوم همچنان ادامه داشت و شركت لينت اند اسپرانگلي نيز اين روند رشد نيز بي نصيب نماند، اين شركت در سال 1915 تا 1916 72 درصد محصولات خود را به 20 كشور جهان صادر مي كرد.
اين ميزان در سال هاي بين 15-1914 تا 20-1919 دو برابر شد، اما در دهه 1920 1930 ميلادي تا اندازه اي بازار فروش در كشورهاي خارجي با افت روبه رو شد. شركت لينت اند اسپرانگلي سرانجام توانست كش و قوس هاي جنگ هاي جهاني را پشت سر گذاشته و به سوي دوران اوج و شكوفايي گام بردارد.

دوران پس از جنگ جهاني دوم
پس از اين دوران تقاضا براي شكلات هاي اين شركت سوئيسي دو باره با افزايش همراه شد و اين شركت در دهه 1940 تا 1970 ميلادي حق امتياز چندين شركت شكلات سازي در داخل و خارج از مرزهاي سوئيس را خريداري كرد.
در سال 1972 ميلادي لينت اند اسپرانگلي در فناوري توليد شكلات با روش هاي مختلف در جهان پيشگام شده بود، فناوري فرآوري دانه هاي كاكائو در اين شركت توسعه يافت و اين فناوري جديد تا حدود بيش از 90 درصد در وقت صرفه جويي مي كرد، در همين سال لينت در زمينه فناوري و تجهيزات توليد شكلات پيشرفت چشمگيري داشت به طوري كه ظرفيت توليدش 55 درصد افزايش يافت و رقم فروش اين شركت به 100 ميليون فرانك رسيد. شركت لينت اند اسپرانگلي در دهه 1980 و 1990 ميلادي همچنان روي نوار پيشرفت حركت مي كرد و در طول اين دو دهه نيز توانست حق امتياز چندين شركت شكلات سازي ديگر را خريداري و همچنين شعبه هاي مختلفي در سر تا سر دنيا باز كند.

منبع : http://mag.vbshop.ir/?p=1862